Toen Roger en Ann eindelijk klaar waren met hun droomrenovatie, kwam de nachtmerrie waar niemand over praat maar waar steeds meer mensen last van hebben: de ratteninvasie. In slechts 24 uur veranderde het huis van idylle in chaos - met gebroken kabels, nachtelijke krabgeluiden en rattensporen die rond het hele huis kronkelden. Maar wat niet werd tegengehouden door vallen, sanering of professionele hulp, maakte uiteindelijk plaats voor een Zweedse uitvinding die zich nu snel verspreidt onder huiseigenaren.
Toen Roger en Ann Bryggman die septemberavond op de bank gingen zitten, dachten ze dat ze eindelijk hun doel hadden bereikt. Na maanden van renovatie - met een nieuw dak, nieuwe muren, nieuwe vloeren en een gloednieuwe keuken - zou de herfst hun eerste kans zijn om echt te genieten van wat al lang hun droomhuis was.
In plaats daarvan kregen ze de ergste schok sinds ze hier zijn komen wonen. Een dag nadat de dakdekkers hun gereedschap hadden ingepakt, hoorden ze het eerste geluid dat alles veranderde. Het begon met een zacht geritsel. Toen kwamen er verschillende knallen. Iets rende snel over de balken op zolder. En het ging door. Nacht na nacht.
- Het was net een nachtmerrie. Je denkt dat je eindelijk gaat ontspannen en dan hoor je duidelijk iets groots boven je bewegen. Het weekend dat het dak klaar was, begon het," zegt Roger.
Wat hun rustigste tijd sinds lange tijd had moeten worden, veranderde in een herfst vol stress, paniek en het gevoel de controle over hun eigen huis te verliezen.
"We wonen hier sinds 2018 - nog nooit één rat gehad"
Roger en Ann woonden sinds 2018 in het huis en beschouwden de buurt al zes jaar als veilig en goed onderhouden. Maar in 2024 veranderden de dingen drastisch. De gemeente begon grote groene gebieden terug te laten groeien ten gunste van insecten en biodiversiteit. Tegelijkertijd ligt er binnen een paar kilometer een grote vuilstortplaats - iets wat plotseling opviel.
- Iedereen in de buurt begon hetzelfde te zeggen. Dat de ratten talrijker waren dan ooit. "We hadden nog nooit een rat gezien, maar opeens waren er overal sporen," zegt Ann.
Toen de eerste sneeuw viel, werd de realiteit nog duidelijker. s Ochtends zagen ze duidelijke rattensporen langs de muren van het huis, rond de garage, bij de houtstapels en zelfs tot op het terras.
- Toen realiseerden we ons hoeveel het er moesten zijn. De sporen liepen kriskras door de hele boerderij, net kleine snelwegen. Het was onaangenaam," zegt Ann.
Het keerpunt kwam bij toeval
Op een doordeweekse avond was Roger door zijn mobiele telefoon aan het scrollen toen hij een nieuwsbericht zag dat zijn aandacht trok. Het ging over een in Zweden ontwikkeld rattenverjager dat in verschillende omgevingen was gebruikt - van huizen tot boerderijen - en getest in samenwerking met onderzoekers.
- Het was geen reclame, maar een gewoon nieuwsfragment. Ik denk dat ik daardoor echt ben gaan luisteren. Het klonk alsof er serieuze technologie achter zat," zegt Roger.
Hij las meer, vergeleek andere methoden en vond dat hij niets te verliezen had. De andere methodes hadden immers niet gewerkt. De volgende dag installeerde hij Repello, zoals het apparaat werd genoemd. En het werkte sneller dan ze hadden durven hopen.
"Binnen een paar dagen waren de sporen verdwenen"
De eerste paar nachten na de installatie waren ongewoon rustig. Na een week merkten ze dat de sneeuw rond het huis geen sporen meer vertoonde. De wind was stil. En de kabels bleven intact.
- Het was bijna niet te geloven dat het waar was. Na maanden van chaos was er gewoon... stilte," zegt Roger. Ann knikt. "Sindsdien hebben we geen enkel rattenspoor meer gehad. Geen enkel geluid. En de buren zien nog steeds sporen in hun huizen, maar wij niet.
